در یکی از وبلاگهای همشهری، عکس فوق درج شده بود و متأسفانه در توضیح آن نوشته بود: «جمله‌ای  از ناپلئون که به احتمال قوی تاکنون نشنیده‌اید؛ بعید میدانم خود ناپلئون هم شنیده باشه...»

خیلی از جمله دوم نویسنده ناراحت شدم؛ در واقع معنی‌اش آن بود که برای بیان عظمت قرآن دروغی را به ناپلئون بسته‌اند! متأسفانه، نویسنده محترم کم‌اطلاعی خود از معارف قرآن و حتی بی‌اطلاعی از اعترافات عجیب دشمنان درباره عظمت قرآن را دلیل موجهی بر آن گرفته که این جمله را دروغ پندارد و نقل‌کنندگان آن را مسخره کند! 

در حالی که جمله فوق از ناپلئون بسیار مشهور است و در بسیاری از کتابهای فارسی و انگلیسی که بیان کننده عظمت قرآن از نگاه غیرمسلمانان است، آمده است. در پاسخ به این غفلت نویسنده و به عنوان عرض پوزش به پیشگاه قرآن و جهت اطلاع بیشتر از این گونه اعترافات، برخی از آنها را نقل می‌کنم و منابعی را به فارسی معرفی می‌کنم. آنچه می‌آید بخشی از مقاله‌ای است که قبلا به مناسبتی نوشته بودم.

دانشمندان متعددی از غرب به عظمت مفاهیم قرآن اعتراف کرده‌اند. در سالهای اخیر برخی محققان، آرای اندیشمندان غیر مسلمان درباره قرآن را گردآوری کرده‌اند. (به عنوان نمونه، ر. ک: قرآن از دیدگاه یکصد و چهارده دانشمند جهان، مهدی علی‌قلی؛ نظریه دانشمندان جهان درباره قرآن و محمد، حسین وجدانی؛ اعترافات دانشمندان بزرگ جهان، خیر الله مردانی؛ قرآن و دیگران، علی اکبر صداقت؛ اسلام از نظرگاه دانشمندان غرب، ‌علی اصغر حکمت؛ حقیقت اسلام در نظر دیگران، محمد علی بروجردی)

جملات زیر از منابع فوق نقل می‌شود:  آلبرت انیشتاین معتقد است قرآن به زودی محور افکار مردم جهان می‌گردد. وی قرآن را نه کتاب جبر یا هندسه، بلکه مجموعه‌ای از قوانین می‌داند که بشر را به راه صحیح هدایت می‌کند؛ راهی که بزرگ‌ترین فلاسفه و دانشمندان دنیا از تعریف و تبیین آن عاجزند.

به نظر لئوتولستوی هر کس که بخواهد سادگی و بی‌پیرایگی اسلام را دریابد، باید قرآن مجید را بررسی کند. در قرآن قوانین و تعلیمات حقیقی و احکام، آسان و ساده برای عموم بیان شده است. آیات قرآن به خوبی بر مقام عالی اسلام و پاکی روح آورنده‌اش گواهی می‌دهد.

هانری کربن اسلام‌شناس معروف فرانسوی تصریح می‌کند اگر قرآن خرافی بود و از جانب خداوند نبود، هرگز جرأت نمی‌کرد که بشر را به علم و تعقل و تفکر دعوت کند. هیچ اندیشه‌ای به اندازه قرآن بش را به دانش فرا نخوانده است.

ناپلئون بناپارت امپراطور فرانسه آرزو می‌کند که ای کاش روزی برسد که بتواند همه دانشمندان جهان را با یکدیگر متحد کند تا نظامی یکنواخت فقط بر اساس اصول قرآن مجید که اصالت و حقیقت دارد، ترسیم کند. به عقیده او، قرآن به تنهایی عهده‌دار سعادت بشر است و می‌تواند بشر را به سعادت برساند.

ویل دورانت مدعی است قرآن در جان‌های ساده عقایدی آسان و دور از تشریفات ناروا و ابهام پدید می‌آورد. در دیدگاه فیلیپ. ک. حتی، دانشمند معاصر و استاد دانشگاه پرینستون آمریکا که دربارة تاریخ عرب تحقیقات ارزنده ای کرده و چندین کتاب در این زمینه دارد، قرآن از تمام معجزات، بزرگتر است و اگر سراسر اهل عالم جمع شوند، بی تردید از آوردن مثل آن عاجز خواهند ماند.

به عقیده دکتر گرینیه، خاورشناس و پژوهشگر فرانسوی که تلاش ها و تحقیقات فراوانی در زمینة علوم اسلامی و قرآن دارد، هرکس دست اندرکار هنر یا علم باشد و آیات قرآن را با هنر و علمی که آموخته است مقایسه کند، بدون تردید به اسلام خواهد گروید؛ البته اگر صاحب عقلی سلیم و بی غرض باشد.

از هربرت جرج ونو، نویسندة انگلیسی، دربارة بزرگترین کتابی که از آغاز تاریخ بشر تاکنون بیشتر از سایر کتب در دنیا تأثیر گذاشته، پرسیدند. او در جواب نام چند کتاب را برد و در پایان، قرآن را مهمترین کتاب دنیا دانست؛ چرا که نظیر تأثیری که این کتاب آسمانی در دنیا بر جای نهاده، هیچ کتابی نداشته است.

گوته شاعر و نویسنده بزرگ آلمانی اعتراف می‌کند غرب در آغاز از قرآن رویگردان بوده، ولی طولی نکشید که این کتاب توجه‌ها را به خود جلب نمود و به حیرت درآورد و بالاخره مجبور شدند اصول و قواعد آن را بزرگ بشمارند. به عقیده وی، مرام و مقصد این کتاب بی‌اندازه قوی و محکم و مبانی آن بلند است.

راکستون، خاورشناس و محقق اسکاتلندی که در زمینة مسائل قرآنی مطالعاتی داشته است، اذعان می‌کند سالیان درازی در جستجوی حقیقت بوده تا اینکه قرآن مقدس را دیده و شروع به خواندن آن کرده است. قرآن را پاسخگوی تمام سؤالات خود می‌داند؛ کتابی که ابهت و ترس در انسان ایجاد می کند و با این روش ثابت می کند که هر چه می فرماید راست است.