یکی از دوستانم به نقل از برادرش که در مالزی دانشجوی دکتری است، نقل کرد که روزی استاد بعد از درس مرا صدا کرد و کاملا خصوصی به من گفت: من هم مانند تو شیعه هستم اما نمی‌توانم آن را ابراز کنم! اما از کجا فهمیده بود که این دانشجو، شیعه است؟ فقط از نامش «مهدی»! شاید جرأت نکرده بود به دیگر ایرانیان شاغل در آنجا، چنین چیزی ابراز کند!
متأسفانه امروزه اسامی عجیب و غریب در نامگذاری فرزندان حتی در برخی خانواده‌های مذهبی به امری رایج و عادی تبدیل شده است. گاهی هم به اسم نامهای سنتی ایرانی فرهنگ کوروش و داریوش را تبیلغ می‌کنند؛ نمونه‌اش اسامی شبیه «پانته آ» و ... است. گاهی اسامی به فرزندان داده می‌شود که گویا قرار است این طفل معصوم، همیشه ناز و «ملوس» و کودک بماند!
در حالی که در فرهنگ اسلام، نام نیک اولین هدیه پدر و مادر به فرزند است. نام فرد، می‌تواند حامل پیامهای متعددی باشد. اما حیف که از این پیام‌رسانی غافلیم و حتی گاهی در جبهه پیام‌رسانی در مخالفت با ارزشهای اسلامی قرار داریم. در لینک حاضر برخی از روایات مرتبط با نامگذاری فرزندان نقل شده است. اگر با این یادداشت موافق بودید، در نشر محتوای آن در میان خانواده‌ها بکوشید.
