بدون شک نتیجه انتخابات هفتم اسفند 94 در اردکان، پیروزی یکی از دو رقیب اصلی است؛ اما نکته مهمی در تفسیر رأی نفر اول و دوم انتخابات وجود دارد.

نخبگان و فعالان خاص هر یک از دو جریان سیاسی، به شدت علاقمند هستند که رأی مردم را رأی به جریان سیاسی مورد علاقه خود تفسیر نمایند؛ یعنی پیروزی هر یک از این دو نفر را به پیروزی اصلاح طلبی یا اصولگرایی تفسیر نمایند.

حتی دیدم برخی، پیشاپیش نتیجه انتخابات را "سردی اصلاح طلبی یا خاموشی اصولگرایی" تفسیر کرده بودند! اما به نظر می رسد این تحلیل، تفسیر انحرافی رأی مردم است.

در استخراج دو نظرسنجی میدانی و حضوری، مربوط به انتخابات اخیر در این شهر، با نمونه آماری 350 نفر و 700 نفر نتایج قابل توجهی یافت شد.

در مجموعه سؤالات این نظر سنجی، گزینه اول و دوم رأی افراد پرسیده شده بود. در گزینه دوم، همه نامها آمده بوده است و فرد مجاز به انتخاب هر یک از افراد بوده است؛ یعنی پرسش شونده، می توانسته در گزینه دوم، باز همان فرد اول را اعلام کند؛ یا افرادی دیگر را از لیست، انتخاب کند.

جالب این که افرادی که گزینه اول را فردی زده بودند، غالباً (بالای نود درصد) فردی دیگری را انتخاب کرده بودند؛ یعنی گزینه دومشان، تکرار گزینه اول نبوده است.

و جالب تر این که گزینه دوم بیش از هشتاد درصد پاسخها، از جناح مقابل بوده است؛ به بیان دیگر:

اگر فردی گزینه اول را آقای تابش زده بوده، در بیش از هشتاد درصد، گزینه دوم را آقای حسینی نژاد اعلام کرده بوده است؛

و همچنین حدود هشتاد درصد افرادی که گزینه اول را آقای حسینی نژاد اعلام کردند، گزینه دومش آقای تابش بوده است.

این نتایج اگر به واقعیت نزدیک باشد، نشان می دهد تفسیر رأی مردم اردکان به جریان اصولگرایی خالص یا اصلاح طلبی خالص، کاملاً نادرست و مصادره اشتباه آرای مردم شهر به نفع جریانات سیاسی است.

آنچه در واقعیت جامعه از نزدیک مشاهده میشود، نیز به همین نتایج نزدیک است.