یکی از آفتهای مهم مبارزات سیاسی در همه جای دنیا که متأسفانه به ایران و ایرانیان هم سرایت کرده و البته با فرهنگ اسلامی به شدت ناسازگار است، عبارت است از بالا بردن هزینه حضور سیاسی فرد در مبارزات انتخاباتی.
گاهی این آفت چنان شدت و قوت می‌گیرد که بسیاری از کسانی که لایق مناسب به حراج گذاشته شده در انتخابات هستند، عطای حضور در انتخابات را به لقای این زشتی‌ها می‌بخشند و در عمل، جامعه از حضور آنها بی‌بهره می‌شود.
این آفت، البته کم و بیش، در جریان همه کل‌کل‌های سیاسی دیده می‌شود؛ و بسیاری از افراد به خاطر همین نقیصه، از اظهار نظر سیاسی پرهیز می‌کنند یا با احتیاط شدید سخن می‌گویند، یا بدتر از همه به دام دورنگی و نفاق سیاسی می‌افتند و با هر گروهی، در حضور موافقند و در غیاب، به شدت مخالف!
ترویج این آفت (بالا بردن هزینه حضور یا اظهار نظر با بهره گرفتن از انواع تهمت‌های اخلاقی، سیاسی و اقتصادی) و به کار گرفتن تمام همت برای این شیوه منفور مبارزاتی، یکی از مهم‌ترین اصول تبیلغات انتخابات برخی افراد برای تخریب دیگران (و نه معرفی هنر خویش) است؛
و چنین است که در آستانه انتخاباتی دیگر، مخصوصاً در عرصه شوراها، متأسفانه و احتمالاً شاهد به حراج گذاشتن اخلاق انسانی و اسلامی خواهیم بود.
