چهارشنبه شبی که گذشت، دیدم رأس ساعت نه، پسرم نشست پای تلویزیون و زد شبکه دو. پرسیدم شبکه دو چه خبره؟! گفت: ساعت نه کلاه قرمزی داره. گفتم از کجا شنیدی؟ گفت تبلیغش از همین شبکه پخش شده.

نشست و چند دقیقه‌ای گذشت و کلاه قرمزی تشریف ‌فرما نشد! ساعت دقیق را از من پرسید. ده دقیقه از نه گذشته بود. اما هنوز خبری از کلاه قرمزی نبود. گفت: شاید امشب نداره. گفتم: ده دقیقه دیگه بنشین، شاید پخش کنند.

و ساعت از نه و ربع گذشته بود و پسر ما حسابی کلافه، که کلاه قرمزی شروع شد! بلافاصله پس از شروع برنامه، سؤالی پرسید که هیچ جوابی براش نداشتم. پسرم گفت: اگه نه و ربع شروع میشه، چرا به دروغ ساعت نه اعلام می‌کنند؟!

×××

با این که می‌دانم به دروغ اعلام ساعت نه می‌شود تا بتوانند تا نه و ربع بلکه بیشتر، کاسبی کنند و کودکان (و البته بزرگ‌ترها) را پای تلویزیون بنشانند و تبلیغ مصرف‌گرایی و سرمایه‌داری به خوردشان بدهند، اما نمی‌دانم چرا به تبعات منفی این اعلام‌ها توجه ندارند؟!

با این روال که مصادیق فراوانی هم دارد، کودک و نوجوان بیننده نتیجه می‌گیرد که پس دروغ مجازه؛ یاد می‌گیرند وقتی گفتند جلسه‌ای ساعت نه شروع می‌شود، یعنی ساعت نه و نیم تشریف بیاورید و این سلسله سر دراز دارد.

و یاد می‌گیرند که به وقت دیگران ارزش نگذارند. و این چنین است که فرهنگ جامعه‌ای ساخته (و در حقیقت خراب) می‌شود.