یکی از خوانندگان محترم وبلاگ با نام (حقیقی یا مستعار) میثم، نوشته‌اند:

برادر! مدتیه از بحث های جنجالی و سیاسیتان خبری نیست!
توقع داشتیم بعد از این همه حمایت تلویحی از جناب لاریجانی و حمله آشکار به جناب احمدی نژاد، از حرف های حکیمانه و دلسوزانه و بی طرفانه حضرت آقا هم چیزی می نوشتید.

ضمن تشکر از اعلام نظر این خواننده محترم، یادداشت حاضر را در پاسخ ایشان نوشتم:

حضرت آقا فرمودند کار یکی خلاف شرع، قانون، اخلاق و خلاف منافع ملت بود (که سوگند خوردند پاسدارش باشند؛ و باید کفاره حنث قسم بدهند) (خوب در توالی این توبیخ‌ها دقت کنید که هر کدام چه بار منفی سنگینی دارد) و کار دیگری هم در دفاع از خود ا زیاده روی دانستند. (به این نکته هم توجه کنید که زیاده‌روی به این معناست که اصل حق دفاع کاملاً طبیعی و شرعی و قانونی است).

اصل استیضاح را غلط دانستند که کار مجلسیان بوده و طبق گزارش جناب لاریجانی، وی تلاشش را برای به جریان نیافتادن به کار گرفته است.

بنده تقصیر بیشتر را متوجه رئیس جمهور می‌دانستم و با استدلال به حدیت "البادی منها أظلم" نقش آقای لاریجانی را هم پررنگ می‌دانستم که ظاهرا در پررنگ دانستن نقش لاریجانی زیاده روی کرده بودم و خطای او کمتر بود.

نامه رئیس جمهور در قبال تذکر حضرت آقا که که فقط جای تأسف گذاشت. اگر نمی‌نوشت، سنگین‌تر بود.

یک اشاره دیگر این که امام صادق به شیعیان فرمودند: کونوا لنا زینا و لاتکونوا علینا شینا. این آقا با عملکرد اخیر خود در عرصه سیاسی و اقتصادی و عزل و نصب‌ها،‌ شین رهبری و نظام شد یا زینت آن؟! قضاوت با خودتان. نمی‌خواهم این موضوع را بیشتر از این باز کنم. ان شاء الله در بین مردم هستید.