هر ساله، جمعی از نخبگان رشته تجربی کشور پس از شکست غول کنکور، جذب دانشکده‌های داروسازی می‌شوند و پس از پنج ـ شش سال به عنوان "داروساز" فارغ التحصیل می‌شوند. و البته پس از آن سرازیر بازار کار می‌شوند؛ که همان داروخانه‌های کشور باشد.
جمع بسیار محدودی از این گروه، پس از در قبولی در آزمون تخصص، در یکی از رشته‌های تخصصی داروسازی مشغول تحصیل می‌شوند. این گروه، غالباً به عنوان عضو هیأت علمی مراکز آموزشی یا تحقیقاتی یا متخصص در صنایع داروسازی، در کارخانه‌ها مشغول کار می‌شوند.
ابهامی که برایم پیش آمده این است که آیا نمی‌توان تدبیری کرد که نخبگان کشور را با عنوان "دکترای داروساز" به "دارو فروشی" مشغول نکرد؟! حتماً می‌دانید که غالباً از هر صد نسخه، یک نسخه هم به داروی ساختنی و ترکیبی نمی‌رسد که "داروساز" در عنوان خودش کار کند. توضیح دارو برای مراجعان هم که غالباً صورت نمی‌گیرد؛ البته بر فرضی که دکتر داروساز در داروخانه، حضور داشته باشد.
