ماه خرداد رسید. ماهی که «دوم» دارد. «سوم» دارد. «هیجدهم» و «بیست و دوم» هم دارد! و البته تا سی و یکم دارد.
دوشنبه اول خرداد بنا به دعوت انجمن علمی دانشجویی دانشکده الهیات دانشگاه تهران رفته بودم نقد و سخنرانی و پرسش و پاسخ درباره اندیشه‌های نصر حامد ابوزید که پدر معنوی روشنفکران وطنی از قبیل آقای سروش و شبستری و ... است. البته قرار بوده که مناظره باشد. با هر شرطی که طرفهای مناظره گذاشته بودند موافقت شده بود اما در نهایت باز هم نیامدند. مناظره تبدیل شد به سخنرانی و پرسش و پاسخ در جمع دانشجویان.
و البته چشمه دیگری از «دانستن حق مردم است» برایم روشن شد. یعنی باز هم این جمله از منظر آنها برایم تفسیر شد؛ دانستنی که یکه‌تازی باشد و در میدان، رقیب دیگری نباشد. باز هم الحمد لله!
