یکی از دوستان نادیده که ظاهراً با هم در اندیشه سیاسی موافق نبودیم، مرتب به وبلاگ سر می‌زد و گاهی نظراتی را هم با نام «احمدی» درج می‌کرد. پس از آخرین نظرش، توضیحی درج کردم و بعداً از آن خبری از ایشان نشد. امیدوارم هرجا هست خدا او را حفظ کند؛ اما غیبت ناگهانی‌اش، دل‌تنگم کرده است. این یادداشت اختصاصی تقدیم به ایشان. نظر آخری که در حاشیه یاداشت بنده با عنوان «فضای مجازی در وقت اضافه» نوشته بود، چنین است:

اگر تاب تحمل نظر مخالف را دارید، بنویسید. در مطلب "گند معمار اندیشه دینی اصلاحات" چند سئوال و جواب با هم انجام داده بودیم. تا زمانیکه آن پست تازه بود برای حفظ ژست تحمل عقیده مخالف نظرات من درج بود. اما امروز با مراجعه به پست قدیمی دیدم فقط نظر اول من رو نگهداشتید و بقیه رو حذف کردید. ممنونم. فقط خواهشا نظرات مخالف و خالی از توهین رو نگهدارید. به نظر من هم بنویسید، تضارب آرا همیشه مفید و خوبست.

من هم توضیح دادم که:

سلام. جناب احمدی یک بار دیگر به یادداشتها مراجعه فرمایید. نظرات شما در یادداشت بعدی که با عنوان «تیشه به ریشه» آمده بود، ارسال شده بود و البته همچنان تمامش موجود است. عجله فرمودید. همچنان که توصیه فرمودید همه نظرات باقی مانده و از کل نظرات وبلاگ از ابتدا تاکنون شاید بیش از پنج نظر حذف نشده باشد که آن هم حاوی توهین صریح و رکیک بوده است. از ابراز نظر شما و راهنمایی ممنونم.

جناب احمدی! باز هم سر بزن و نظر بده. منتظریم.