در آغاز، سال نو را تبریک می‌گویم و امیدوارم سال خوبی برای همه در پیش باشد.

×××

از قدیم همه مردم ما در دو علم متخصص هستند؛ علم دین و علم بدن (یا همان پزشکی به زبان امروزه). همه ما کم و بیش این جمله را قبول داریم و آنها که قبول ندارند در باقیمانده تعطیلات نوروز در میان دوستان و اقوام یک مسأله دینی را مطرح کنند یا برای دردی درمان بخواهند. خواهند دید که سیل جوابها سرازیر است و تقریبا هیچ کس پیدا نمی‌شود که بگوید من در این خصوص نظری ندارم یا متخصص نیستم؛ و کم‌یابند کسانی که بگویند احتمالاً چنین و چنان! یعنی همه با قاطعیت اظهار نظر می‌کنند.

اما کشف تازه این است که علاوه بر این دو علم، فردی را یافته‌ایم که در همه علوم صاحب‌نظر است و آن هم رئیس‌جمهوران ایران در دوره‌های مختلف است. یکی می‌گوید اگر دین مخالف آزادی بود، باید دین محدود شود و دیگری می‌گوید فردوسی اسلام را نجات داد. لابد نویسنده متنی که رئیس جمهوری قبلی خوانده تاج‌زاده بوده و نویسنده متنی که رئیس‌جمهور فعلی خوانده، آقای خاص بوده. همین اشاره برای یادداشت اول سال نو کافی است! انشاء الله خدا به ما ظرفیتی بدهد که وقتی چیزی را نمی‌دانیم با شجاعت بگوییم نمی‌دانیم! نه اینکه حرفی بزنیم و با توجیهات غلط، افتضاحش را بیشتر کنیم.