شهرداری اردکان در شماره گذاری کوچه ها، ابتکارات عجیب و البته ضایع متعددی به کار برده است! درباره یکی از آنها قبلاً نوشتیم.

نوشتیم که بر خلاف همه جای ایران، در اردکان، یک طرف تابلو شماره کوچه خالی است و اگر کوچه مورد نظر شما، سمت چپ شما باشد، باید از کوچه رد شوید و گردن مبارک را از پنجره ماشین به درازی شترمرغ یا شتر یا زرافه (بستگی به هیکل شما دارد!) بیرون بیاورید تا شماره کوچه را ببینید و اگر همانی بود که شما دنبالش هستید, آن وقت دنده عقب بیایید و وارد کوچه شوید!

موضوع این یادداشت، ابتکار بالا نیست. ابتکار ضایع دیگری از همین دست است:

از خیابان صدرآباد وارد خیابان ابوالفضل می شویم؛ از ابتدا تا انتهای خیابان ابوالفضل در سمت راست، هفت کوچه وجود دارد که شماره خورده است؛ و یکی هم به نام "کوی مسجد ابوالفضل"

شماره کوچه ها به ترتیب عبارت است از" 3  /  7 / 11 / 15 / 29 / 41 / 43 بعد از آن هم به بلوار آیت الله خاتمی می رسید!

فکر کنم شهرداری اردکان، هر چه شماره کوچه اضافه آمده و در انبارها مانده و فرد بوده، به ترتیب از کوچک به بزرگ نصب کرده تا کوچه های خیابان تمام شده است!

اگر کسی دلیل دیگری برای این گونه شماره گذاری پیدا کرد، جایزه نبوغ و خلاقیت را از شهرداری اردکان دریافت کند!

البته همه نبوغ خود را برای پیدا کردن پاسخ مصرف نکنید؛ چون یا تلف کردن وقت است برای پیدا کردن پاسخ معقولی؛ که وجود ندارد!

و یا ممکن است به پاسخ ضایعی برسید و شهرداری اردکان، رتبه اول شیرین کاری را از دست بدهد! عواقب و شکایتش به دوش شما خواهد ماند!