در خبرها خواندم رئیس هیأت مدیره نظام پرستاری میناب در نامه ای سرگشاده به وزیر بهداشت به افتتاح نمایشی دو تخت اعتراض کرده است؛ و نوشته:

"عالیجناب!

فردا قرار است بصورت ویدیو کنفرانس و ندیده و نشناخته تعداد زیادی از بخش های ویژه بیمارستانهای کشور و از جمله بیمارستان میناب را افتتاح نمایید. اما یک سوال که مدام این چند روز مانده به روز افتتاح مجازی، ذهنم را درگیر نموده این است که آیا واقعاً این مراکز از نظر ساختاری، تجهیزات، نیروی انسانی هم افتتاح خواهند شد؟ منظورم را که کاملاً درک می کنید.

یا اینکه در روز افتتاح در جلوی دوربین های مقابل شما تعدادی از تجهیزات عاریه ای (تخت فلان بخش و میز و صندلی فلان واحد و مانیتور فلان بخش و....) یا نیروهایی که از بخش های دیگر جهت دلخوشی شما چند ساعت بصورت قرضی در جلوی دوربین با لباسهای آنکارد شده و اتوکشیده صف کشیده اند را گرد هم آورده اند تا مراسم باشکوه شما به زیباترین شکل ممکن افتتاح گردد؟ "

در بخش دیگری از نامه ایشان خطاب به وزیر آمده:

"و در آخر یک سوال ویژه جناب وزیر! به راستی هدف از افتتاح بخش ویژه بیمارستان میناب که الان حدود 7 سال از شروع به کار آن می گذرد و صرف اینکه تنها 2تخت به مجموعه اضافه شده است چیست؟ یعنی این همه سر و صدا و بوق و کرنا و ویدئو کنفرانس به جهت همان 2تخت است یا که ان شاا... در خبرها اعلام خواهند کرد بخش ویژه بیمارستان حضرت ابوالفضل(ع) شهرستان میناب در استان هرمزگان با دستان مبارک وزیر محترم بهداشت و درمان افتتاح گردید؟! "

اما در شهر من اگر چنین آدمی پیدا شود که بخشی از واقعیتهای بهداشت و درمان شهر را گزارش کند، احتمالاً گوش تا گوش سربریده می شود؛ و اگر چنین نمیشود، پس چرا بسیاری از پرسنل و پزشکان بیمارستان و شبکه، حرفهای درگوشی دارند، ولی حاضر نیستند آنها را همچون رئیس هیأت مدیره نظام پرستاری میناب علنی کنند و پای آن را امضاء کنند؟!