جمعه شب از نیمه گذشته. نتایج اولیه انتخابات باشکوه مجلس را رصد می‌کردم. نمی‌دانم چرا از رأی نیاوردن خانم پروین احمدی‌نژاد در حوزه انتخابیه گرمسار احساس خوبی دارم و از همین‌طور از رأی نیاوردن آقایان مفتح در رزن و علیخانی در قزوین و کواکبیان در سمنان و ناطق در نور! نمی‌دانم علتش دقیقاً چیست؟! مخالف حضور گروههای صد در صد موافق یا مخالف دولت در مجلس نیستم، بلکه آن را ضرورتی برای هر نظام پارلمانی و آزاد می‌دانم. شاهد ادعایم هم خوشحالی از رأی نیاوردن افرادی از طیف مخالف و موافق دولت است.
شاید بیشتر به این دلیل نسبت به برخی رأی نیاوردن‌ها حس خوبی دارم که اوج مردمسالاری و آزاداندیشی مردم و استقلال و بینش سیاسی آنها را در انتخابات نشان می‌دهد. مثلاً اگر فرصت کردید حداقل یک جستجوی اینترنتی درباره رقیب آقای مفتح در حوزه انتخابیه رزن بفرمایید. مردم در مقابل آقای مفتح به کسی رأی دادند که او را الگوی یک انسان بااخلاق می‌دانند؛ گرچه نه از نزدیک آقای مفتح را می‌شناسم و نه تاکنون نام رقیب اصلی وی را شنیده بودم. (اگر نتایج اولیه درست و قطعی محسوب شود). این افتخار خوبی است که انتخابات صحنه تحقق اراده مردم باشد و احساس خوب از برخی رأی نیاوردن‌ها نشانه مباهات به این افتخار بزرگ است. باز هم درود بر ملت ایران به خاطر حماسه پرافتخار حضورشان!
