در شبکه های بهداشت و درمان شهرهای دارای بیمارستان، یک نفر به عنوان مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان منصوب میشود که کل مسائل گسترده و فراوان بهداشتی و درمانی شهر و توابع آن، در حوزه مسئولیت این فرد است.

یک نفر نیز از سوی مدیر شبکه بهداشت و درمان، به عنوان ریاست بیمارستان منصوب میشود که وظایف کاملاً مشخصی بر عهده اوست؛ که البته بیشترین نقش در ارتقای وضعیت درمانی بیمارستان دارد و نسبت به نواقص بیمارستان باید پاسخگوی مدیر شبکه باشد.

ریاست بیمارستان هم فردی را به عنوان مدیر بیمارستان منصوب میکند که او هم وظایف مشخصی در اداره بیمارستان دارد؛ و کمتر در سیاستگذاری و کارهای کلان بیمارستان، نقش دارد.

(روال مصوب کشوری: مدیر شبکه > ریاست بیمارستان > مدیر بیمارستان)

طبعاً تعریف این سلسله مدیریتی، برای حسن انجام کار در همه عرصه های تحت مسئولیت و کنترل دقیق و نظارت بر همه بخشهای مختلف یک بیمارستان و پاسخگویی افراد مسئول به مدیر شبکه است.

اما در شبکه بهداشت و درمان شهرستان اردکان، ریاست بیمارستان همان مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان است که با حفظ سمت، خودش را به عنوان ریاست بیمارستان هم منصوب کرده است!

(وضع موجود اردکان: مدیر شبکه + ریاست بیمارستان > مدیر بیمارستان)

یعنی اگر شما انتقادی به عملکرد ریاست بیمارستان (در وضع موجود: آقای دکتر پورهاشمی) و وضعیت درمانی بیمارستان داشته باشید، باید به مدیر شبکه (در وضع موجود: همان آقای دکتر پورهاشمی) منتقل کنید! یعنی خیلی ابتکاری، مجری و ناظر هر دو یک نفرند! در نتیجه: هیچ اشکالی، هرگز و هیچ وقت، به بیمارستان وارد نیست!

یعنی این شهرستان و توابع آن این قدر کوچک است و اصلاً موضوع بهداشتی و درمانی ندارد، که مدیر شبکه، فراغت کافی برای ریاست بیمارستان هم دارد!

یعنی بیمارستان ضیایی این قدر کم مشکل و شاهکار بزرگ درمانی است که نیاز به رئیس ندارد و همین طوری الله بختکی اداره می شود!

یعنی این شهرستان این قدر پزشک توانمند مدیریتی ندارد که کسی پیدا نشده که بتوان او را به عنوان رئیس بیمارستان منصوب کرد!

یعنی این مدیر این قدر توان مدیریتی خود را قبول دارد که هرگز خیال باطلی در ضعف مدیریتی به خود راه نمیدهد!

یعنی یا این دو هندوانه خیلی کوچک است که با یک دست برداشته اند، یا این دست خیلی بزرگ است که دو هندوانه را برداشته است؛ شاید هم هیچ یک از این دو هندوانه، سالم به مقصد نرسیده است! نظر نگارنده، گزینه سوم است!