اخیرا شهرداری اردکان، (البته کاملاً مطابق قانون شهرداریها) به مالکان زمینهای فاقد دیوار و ساختمان، اخطار آلایندگی منظر شهری میدهد و پس از مدتی، رأساً اقدام به دیوارکشی میکند. نمونه دیوارکشی شده بتونی در حاشیه بلوار آیت الله خاتمی مشهود است. و البته در موعد گیر افتادن مالک در چنبره شهرداری، هزینه هم از مالک دریافت خواهد شد.
اما شهرداری اردکان اگر سوراخ سوزنی برای عبور پیدا کرده، چرا از دروازه ها عبور نمیکند؟!
رفع مزاحمت این همه پیاده رو که توسط برخی مغازه داران، مخصوصاً در مرکز شهر اشغال شده، اولویت دارد یا دیوارکشی زمین افتاده و ساده؟! و اصلاً ملاک اخطار چیست؟ چرا میان این همه زمین، نمونه های خاص علامتگذاری میشود؟! و اصلاً شهرداری توان دیوارکشی این همه زمین فاقد دیوار شهر را دارد؟!
به نظر می رسد شاید و شاید، نانی برای افرادی در دیوارکشی باشد که در رفع سد معبر نیست؟! (و شاید همین اشاره کافی باشد!)
جهت رفع توهم، یادآوری میکنم بنده، زمین فاقد دیواری ندارم که نگران باشم!
و جالب این که شهرداری به زمینهای خودش اخطار نداده و بدون دیوارکشی رها کرده است؛ آیا یک بام و دو هوای قوانین این قدر گشاد است؟!
به عنوان نمونه، انتهای خیابان شهید کلانتری (ابتدای شهرک ولیعصر (عج)) به مالکی اخطار شده که چرا زمینش دیوار ندارد؛ در حالی که با فاصله حدود 500 متر، زمینی از خود شهرداری آشغالدانی شده و دیواری هم ندارد. (نشانه مختصر جهت اطلاع عوامل خود شهرداری: زمین مثلث شکل کنار خیابان جدید الاحداث ادامه خیابان کلانتری؛ و البته زمینی که احتمالا در طرح فضای سبز است، منظور نیست)!
و اگر شهرداری بودجه اضافی دارد، همان خیابانی که پیاده روهایش را رها کرده و مردم از خیر پیاده رو میگذرند را اصلاح فرماید. یعنی خیابانی که با چند تا کامیون شن، پیاده روی قابل استفاده خواهد داشت!
حسن انتخاب و حسن سلیقه و عقل کافی برای اولویت گذاری اجرای قانون، خوب نعمتی است. در حق عزیزان شهرداری دعا بفرمایید!
شاید هم شهرداری اردکان خواسته خلاقیت و ابتکاری در خدمت رسانی داشته باشد، و چیزی بیشتر از این به ذهن مبارکشان نرسیده است.
