هیجان نصف روزه کاهش نرخ دلار خوابید و همان روز اول به نزدیک نرخ اولیه قبل توافق برگشت. قیمت طلا،‌ نه کاهش بلکه افزایش پیدا کرد؛ افزایشی بیش از افزایش نرخ جهانی؛ چقدر زود این تب به عرق نشست؟!

متن حمایت خانواده شهدای هسته‌ای را یک عده منتشر کردند؛ عده دیگری گفتند مربوط به توافق آذرماه 19000 سانترفیوژی بوده، نه توافق زیر شش هزارتایی؛ که امروزه اذعان شده!

حمایت آیت الله مکارم شیرازی را توی بوق کردند؛ معلوم شد پوشش دوباره سخنان ایشان در آذرماه گذشته بوده است و حمایت جدیدی نداشته‌اند!

راستی اگر این توافق این همه خوب است، چرا این‌قدر دنبال حمایت‌تراشی جعلی هستند؟! خیلی راحت، سه ماه و یک سال و ده سال و پانزده سال را صبر می‌کنم تا نتایج را مشاهده کنیم؛ همچنان که نزدیک دو سال صبر کردیم و نتایج 90 روزه را دیدیم. و همچنان که یک سال صبر کردیم و خروج از رکود را دیدیم!

چرا صریح نمی‌گویند که برای برداشتن فشارها، امتیاز دادیم؛ بدان امید یا توهم که طرف غربی هم به وعده‌های سرخرمن خود وفادار باشد! (و البته آنجاست که معلوم می‌شود که می‌توان به غرب و مشخصاً امریکا، اعتماد کرد یا نه؟!)

پس باز هم صبر می‌کنیم.


نوشته شده در  دوشنبه 94/1/17ساعت  8:2 صبح  توسط جواد پورروستایی 
  نظرات دیگران()


لیست کل یادداشت های این وبلاگ
درود بر اهالی ورزنه!
حرکت؛ درجا؟!
آخر دورویی!
ابهام ادبی
زور عجیب سوتیها!
عاقبت حکم تخریب؟!
چاه مجاز یا غیرمجاز؟!
درخواست افزایش ظرفیت!
افقهای جدید اشتغال بانوان!
پرسشگری خطرناک!
قحط الرجال
[عناوین آرشیوشده]