طرفداران دولت اصلاحات، عملکرد دولت هاشمی را به نقد می‌کشند و ایشان را با "عالیجناب سرخ‌پوش" و حواشی‌اش له می‌کنند!
احمدی‌‌نژاد و هوادارانش، فساد اقتصادی و خیانتهای فرهنگی و سیاسی دولت اصلاح‌طلب را افشا می‌کنند.
روحانی و هواداران دولت اعتدال هم به دولت قبل و فسادهای اقتصادی‌اش می‌تازند!
هنوز جشن‌های یک‌سالگی دولت اعتدال برقرار است و در نقد بورسیه‌های دولت سابق است، که ناقدانش، دسته‌گل‌های بورسیه‌های همین یکسال را افشا می‌کنند!
قرآن می‌فرماید "تلک الایام نداولها..." که سابقا به تفصیل در یادداشتی درباره این سنت نوشتم؛ سنت مداوله.
برکت این تغییرها آن است که شاید اندکی از فساد و رانت‌ها کاسته شود؛
برکت این تغییرها آن است که شاید ترس افشای این اسرار در آینده، مانع ارتکاب جرم و فساد و رانت شود!
اما چه می‌شود کرد که همه‌ی ما در عرصه عمل، کارمان لنگ می‌زند!
چه می‌شود که همه‌ی ما کور خود و بینای مردم هستیم!
چه می‌شود کرد که قبل از نقد خطا، به وابستگی سیاسی عاملان آن توجه می‌کنیم؟
و چه می‌شود کرد که قیامت و دادگاه عدل الهی را فراموش کرده‌ایم و به تعبیر قرآن، قبله و معبود ما، هوای نفس ما گشته است" "أفرأیت من إتخذ الهه هواه"
