«معما چو حل گشت آسان شود»؛ این ضربالمثل شیرین فارسی، حکایتگر حال کسانی است که قدرت تحلیلشان را وقتی نشان میدهند که دیگر تحلیل ارزشی ندارد، چون فرصت تصمیمگیری بر اساس تحلیلهای پیشینی گذشته است. به تعبیر دیگر، این مثل از کسانی میگوید که دست روی دست میگذارند و آن گاه که فرصتها گذشت یا نتیجه مورد پسندشان نبود، میگویند « من میدونستم که ...!» (این جمله را به سبک گویش شخصیت منفیبین کارتون گالیور بخوانید. نه اسم سریال یادم مانده و نه اسم اون شخصیت همیشه منفیبین).
از این دست تحلیلها در انتخابات فراوان بوده و خواهد بود. از اکنون نتایج تعدد لیستهای اصولگرایان (مثل تهران) و رقابتهای اصولگرایان بدون لیست (مثل شهر یزد) قابل حدس است؛ حدسی که اگر تحقق یافت، از روز 13 اسفند، تحلیلهای بعدی ارزش ندارد و مصداق ضربالمثل «معما چو حل گشت...» خواهد بود. خوب است تا فرصت باقی است، ارزش آن را بشناسیم.