یکی از دوستان طلبه ما به اقتضای عضویت در هیأت مدیره مجتمع مسکونی کارکنان محل کار و بعداً مدیرعاملی آن مجموعه، و به هر حال یا به اقتضای شغل، و یا به اقتضای جبر گذران معیشت روزگار، در کار "ساخت و ساز" روزگار می‌گذراند و موفق هم بوده است؛ اما به تعبیر و نظر من، عمر گران در راه گزاف، هدر می‌دهد!
دیروز به اقتضای کاری عام‌المنفعه با او تماس گرفتم. غریبه‌ای جواب داد و پس از آن که صاحب خط را خواستم، گفت: "جناب آقای مهندس جلسه تشریف دارند! نیم ساعت دیگر زنگ بزنید!"
و من، هاج و واج از این جواب؛ امان از این اطرافیان!!!!!
