سایتی از همشهریان را می‌دیدم که نامه ادعایی دانشجویان دانشگاهی را برای تعویض رئیس دانشگاه، با نقل تفصیل کامل نامه بازتاب داده بود؛ بدون اینکه پاسخ‌های صریح رئیس دانشگاه را که در سایتها آمده بود درج کند!

در نظرات همان خبر،‌ چند نفر، از ریاست دانشگاهی دیگر، که استمرار ریاستش اتفاقا باب طبع ذوق سیاسی گردانندگان همان سایت بود، از ریاست دانشگاه گله کرده و خواستار تعویض آن شده بودند؛‌ (تعجب این که چنین نظری مجوز انتشار در این سایت گرفته بود؛‌ اما دلیل اجازه نشر این نظر ذیل مطلب در ادامه به خوبی روشن می‌شود).

گردانندگان سایت در پاسخ به آن چند نفر که خواستار تعویض رئیس دانشگاهی شده بودند، نوشته بودند:

سلام. لطفاً شرح مختصری از مشکلات دانشجویان دانشگاه .... را برای‌مان ارسال کنید تا به بررسی مفصل و پی‌گیری موضوع از طریق «......» بپردازیم. (محل نقطه‌چین‌ها، نام دانشگاه و نام سایت بود که حذف کردم). احتمالاً (و فقط احتمالاً) قصد داشته‌اند پس از طرح اشکالات، به پاسخهای رئیس دانشگاه در دفاع از عملکردش بپردازند.

اما سؤال مهم اینجاست که نمی‌شد درباره همان دانشگاه اول هم همین‌طور رفتار کرد و پس از طرح اشکالات، پاسخهای رئیس را هم شنید و سپس خواستار عزلش شد؟!!!

نکته کلی: متأسفانه بسیاری از ما خود گرفتار افراط و تفریطیم؛ در عین حال، دیگران را به شدت به افراط و تفریط متهم می‌کنیم. قدر مشترک همه‌مان هم این است که تاب شنیدن نظر مخالف و حتی تاب دیدن او را نداریم؛ افسوس از این همه خودمحوری و خودحق‌بینی!