نمیدانم چرا هر وقت به مسافرتی میروم، یاد خالی بندی معروف وزیر سابق راه و ترابری میافتم؛ همان که گفته بود از فلان تاریخ به بعد، هر کسی در جادههای ایران (فرضاً و شاید هم گفته جادههای اصلی) چالهای معرفی کند، جایزه دارد!
همان وقت به دوستان گفتم باید این وزیر را به مأموریت اجباری به چند شهر با فاصله زیاد از تهران به همراه کامیون بفرستند تا عمق خالی بندی خود را درک کند. (البته که با هواپیما، جادهها چالهای ندارند که از آن بالا دیدنی باشد!)
جادههای زیر برای سفر همان وزیر با سواری هم پیشنهاد میشود: 1. بخش زیادی از جاده سمنان به گرمسار که به انسان کمک میکند جاده باستانی را بهتر بشناسد! 2. جاده قم به اراک و برگشت، مخصوصاً در محدوده سلفچگان که جاده خاکی از این آسفالت بهتر است. 3. جاده اردکان به نائین.
جالب این که این سه جاده از جادههای اصلی کشور و زیر بار سنگین ترافیک است؛ نه این که راه اصلی کوره دهی در دارقوزآباد سفلی باشد!
حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر میفرماید به مردم وعدهای نده که انجام آن در توان تو نیست!