در آستانه سبز شدن متوالی داوطلبان ریاست جمهوری، و با توجه به پیگیری مستمر اخبار این عرصه، فکر می‌کنم به فرمول اعلام کاندیداتوری ریاست جمهوری دست یافته باشم! لذا نتایج تحقیق خود را در قالب شرح مواد و میزان مواد لازم اعلام می‌کنم:

1. احساس تکلیف به هر میزان؛ که فراوان است و ظاهرا کسی در این زمینه کمبودی نداشته باشد.

2. خودشیفتگی به میزان مجاز؛‌ استفاده بیش از اندازه آن، طعم اعلام را به شوری یا بی‌مزگی می‌اندازد.

3. چند نفر برای اعلام درخواست کاندیداتوری؛ می‌شود از یک نفر هم برای نوشتن متن انواع درخواست‌ها و امضاها استفاده کرد، اما چون ممکن است انشای وی شناخته شود، توصیه می‌شود ترجیحاً چند نفر باشند. (راهنمایی: با توجه با تایپ شدن درخواستها، امکان تشخیص خط وجود ندارد!)

4. چند دانشجوی متقاضی کار دانشجویی؛ برای ساختن آمار و نظرسنجیهایی که نشان دهد آن فرد در صدر لیست آن هم با فاصله بسیار زیادی از دیگران، قرار دارد.

5. پیدا کردن چند نفر که بگویند هیچ کس مثل فلانی نمی‌شود.

6. ساپورت مالی چند خبرنگار برای همراهی و پوشش مستمر تحولات.

برای جذابیت بیشتر،‌ چند توصیه هم وجود دارد:

توصیه 1. تأکید بر امکان نداشتن ائتلاف با احدی.

توصیه 2. داوطلب ترجیحاً سابقه وزارت یا نمایندگی داشته باشد.

توصیه 3. مهارت لازم برای سیاه‌نمایی حرکت نظام از ابتدای انقلاب تاکنون.

توصیه 4. منصب مهم یا پول زیاد برای تطمیع و نیز خاموش کردن زبان مخالفان.

توصیه 5. دسترسی به منابع بادآورده و ترجیحاً بیت المال.

توصیه 6. تهیه چند تریبون و ایجاد اشتغال برای تعدادی آدم بیکار برای گوش کردن افاضات.