چندی پیش در یادداشتی با عنوان "حیف رویانیان" (لینک مطلب) نوشتم که پوست خربزه فوتبال، بدجوری زیر پای جناب رویانیان جا خوش کرده و ...
امروز در خبرها دیدم که جناب رویانیان فرمودند که "مرد میدان فوتبال نیستم!" (لینک مطلب)
این اعتراف دیرهنگام در جای خود غنیمت است، اما به شرطی که در نهایت به اقدام قاطعی در فاصله گرفتن ایشان از این محیط منتهی شود. من امیدوارم؛ هر چند آرزو بر جوانان عیب نیست! (به شرطی که در جوانی ما مناقشه نفرمایید!)
