میوه را باید در وقت مناسب آن چید. تعجیل در برداشت محصول به همان اندازه، نعمت خدا را تلف می‌کند که تأخیر در برداشت آن! کسی در درستی این جمله تردید ندارد. جمله فوق، بیان کننده یکی از ضرورتهای حرکتهای سیاسی و اجتماعی است.
درست است که در حادثه عاشورا، برخی از کوفیان خود را به سپاه امام حسین علیه السلام در کربلا رساندند و به شهادت رسیدند؛ اما سؤال این است که آیا اقدام آنها به موقع بود یا نه؟! اگر برخی از این افراد هنگامی که مسلم بن عقیل به عنوان نماینده تام الاختیار حضرت، در کوفه مستقر بود، اطراف وی را خلوت نمی‌کردند، شاید واقعه کربلا اتفاق نمی‌افتاد و امور به گونه‌ای دیگر تدبیر می‌شد.
همچنین، بعد از شهادت امام حسین علیه السلام، گروه‌های مختلفی از شیعیان به خونخواهی حضرت قیام کردند؛ اگر این افراد (یا حداقل، کسانی که برایشان امکان داشت) زودتر به هوش آمده بودند و سپاه امام را همراهی کرده بودند، آیا حادثه مصیبت‌بار عاشورا اتفاق می‌افتاد؟!
راستی، چرا آنچنان که از اصحاب امام حسین علیه السلام در حادثه کربلا به عظمت یاد می‌شود، از سایر کسانی که به خونخواهی قیام کردند، یاد نمی‌شود؟! یک پاسخ این سؤال آن است که اصحاب امام حسین علیه السلام در صحرای کربلا به موقع اقدام کردند و دیگران، وقتی دست به کار شدند که موعد برداشت محصول گذشته بود.
اقدام به موقع در حرکتهای اصلاحی در عرصه مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، از ارکان موفقیت و تأثیر مناسب است؛ هر چند این گونه اقدامات، سختی‌های خاص خود را دارد و بینش و استواری خاصی می‌طلبد.
