به خارجی‌ها کار نداریم؛ برخی از سیاستمداران ایرانی که مدعی برتری در فهم سیاسی بودند، حکومت و دولت ایران را به خاطر حمایت از دولت کنونی سوریه، سرزنش کردند؛ با این ادعا که ایران در حمایت از قیامهای برخاسته از بیداری اسلامی، تبعیض‌آمیز برخورد کرده است!

غافل از اینکه رکن اول پیروزی هر جنبشی، داشتن پایگاه مردمی است؛ لذا جنگ با حکومت مرکزی سوریه، با جنگجویان وارداتی، در هر صورت سودی به حال ملت و دولت سوریه نخواهد داشت. دولتهای درگیر در این مسأله نیز، اکنون قافیه را باخته‌اند و راهی برای گریز از این باتلاق می‌جویند. (تحلیل لینک شده، قابل توجه است).

روسیاهی در این جریان برای کسانی ماند که خسارات زیادی به ملت سوریه تحمیل کردند؛ در حالی که حتی حاضر نشدند قیام بزرگ ملت بحرین را ببینند! گذشت زمان، نشان داد توبیخ چرایی حمایت ایران از سوریه، نقدی عجولانه بود؛ نقدی عجولانه و ناشیانه از کسانی که مدعی بودند در جنگ امریکا با عراق، باید ایران به نفع عراق وارد جنگ با امریکا می‌شد!