با وجود اعلام تعطیلی، چند یادداشت زیر را که برای جای دیگری نگاشته بودم و در واقع آرشیوی محسوب میشود، درج میکنم:
1. قارون؛ خوشبخت یا بدبخت؟!
مستندی که گوشهای از فعالیت بچههای وزارت اطلاعات را نشان میداد، پخش شد. مزدوران بیگانه، همه خودی! ابزار اصلی هم، پول و البته شهوت جنسی!
راستی نقش فرهنگ سازی نهادهای مسئول در گرایش به مادیات چیست؟ نمونهای را عرض میکنم. در سالهای پیش یک آنونس تبلیغی در مذمت اعیتاد به مواد مخدر، بارها و بارها از تلویزیون پخش شد. موضوع اصلی این آنونس آن بود که فردی ابتدا در اوج رفاه مادی است؛ دارای ماشین و خانه خوب و خدمتکار و پست و ریاست! و به مرور در اثر اعیتاد همه اینها را از دست میدهد و اجارهنشینی میشود که نه خانه دارد و نه ماشین و نه پست!
سازندگان آنونس در پی آن بودند که نقش مخرب اعتیاد را برسانند؛ اما اولین چیزی که از این آنونس پیدا میشد آن بود که دارایی مادی، مساوی با خوشبختی است و فقر و اجاره نشینی برابر است با بدبختی! اگر این فرهنگ جا افتاد، یکی هم با جاسوسی و ترور و مزدوری بیگانه، دنبال پول میرود تا خود را خوشبخت کند!
و راستی اگر این فرهنگ، نهادینه شود، که متأسفانه شده و ارزشگذاریها بر پایه ثروت افراد کاملا جا افتاده است، پس باید انبیاء و امامان و اولیای الهی را از فهرست خوشبختها خارج کنیم و بهجایشان فرعونها و قارونها را در ردیف خوشبختها قرار دهیم! نگاهها به دنیا، از مزرعه آخرت بودن گذشته است و این، گام اول بدبختی و زنگ خطر بزرگ برای حاکمیت ارزشهای اسلامی در جامعه است. به هوش باشیم!