از قدیم گفته‌اند و خوب گفته‌اند که به عمل کار برآید به سخندانی (یا به سخنرانی) نیست! بزرگی و بزرگ‌منشی با ادعا اثبات نمی‌شود؛ عمل انسان، تعیین می‌کند که چقدر از ادعاها واقعیت دارد. در دوره‌های قبل ادعای «دانستن حق مردم است» را در عمل آزمودیم و امروز، ادعای خدمت و از جنس مردم بودن و اصولگرایی را با عملکردها و دعواهای زرگری می‌آزماییم!
جالب این است که ادعای آماده شدن حکومت جهانی و آرزوی ظهور موعود برای یک‌دلی و یک‌رنگی داریم؛ در حالی که، نه در اصول، بلکه در اختلاف سلیقه‌ها حاضر نیستیم همدیگر را تحمل کنیم!
جالب این است که ادعای حکومت جهانی و برداشتن مرزهای جغرافیایی داریم؛ در حالی که هر جا اختلافی وجود دارد، بر آتش آن دامن می‌زنیم!
فاصله از ادعا تا عمل بسیار است؛ و عمل، معیار است، نه ادعا. خدایا قبل از بزرگ شدن، ظرفیت بزرگی را به ما عنایت فرما!
