در اسلام از تهمت به شدت نهی شده است. و در سوی دیگر، از مؤمنان خواسته که به گونهای رفتار کنند که باعث طرح تهمت علیه خود نشوند. امیرمؤمنان علی علیه السلام که جان عالم به قربانش، فرمود: اتقوا مواضع التهم؛ از ورود به آنچه موجب طرح تهمتی علیهشما میشود بپرهیزید. اگر این دو اصل یعنی پرهیز از تهمتزدن به دیگران و پرهیز از رفتاری که باعث ساختن تهمت میشود، در جامعه حاکم شود، بسیاری از بداخلاقیها از بین خواهد رفت.
به نظر میرسد گناه کسی که باعث ایجاد زمینه تهمت میشود، کمتر از کسی نباشد که ناخواسته به اشاعه تهمت میپردازد. البته کسانی که عمداً و با اطلاع از نادرستی انتساب، به دیگران تهمت میزنند، جرمشان از همه سنگینتر است. آنچه نوشتم میتواند اشارهای نرم به برخی انتصابهای اخیر تلقی شود.
و سخن آخر اینکه اگر بازار تهمت خریدار نداشته باشد، و هر کس برای حرفی که میشنود سندی بخواهد، بازارش کساد خواهد شد؛ ما در کجای چرخه تولید تا انتشار تهمت قرار داریم؟