با توجه به شنیدهها، مبنی بر به ارث گذاشتن بدهی بیست میلیارد تومانی توسط شورا و شهردار سابق برای تیم جدید مدیریت شهری، طرح کاملاً کاربردی زیر تقدیم میشود:
بر اساس این طرح پیشنهادی، توصیه میشود برای دلگرمی و ایجاد آرامش برای طلبکاران شهرداری، همگی آنها را با اتوبوس به بازدید بلوار بی سر و ته غدیر ببرند!
و اعضای شورا یا شهردار به طلبکاران محترم توضیح دهند که پلها به عرض حدود شش متر و طول حدود ده متر، و با دیواره سنگ کوه و ملات سیمان است و فقط و فقط برای هر دهنه پل180 میلیون تومان ناقابل پول دادند؛ ده تا پل هم دارد که جمعش میشود یک میلیارد و هشتصد میلیون!
بگویند برای اجرای میدان (بدون اجرای پلها) هم حدود یک میلیارد و صد میلیون پول دادند؛ و نگویند که پیمانکار خاصی پول گرفته؛ اما مجموعه دیگری اجرا کرده است!
اینها که جزئیات پروژه بود؛ برای طلبکاران توضیح بدهند که ببینند کل پروژه چقدر هزینه برده است!
اگر هم طلبکاران در این بازدید پرسیدند که سر خیابان کجاست و ته آن کجاست؟ حتماً پاسخ بدهید که همچنان که حرف بی سر و ته داریم، بلوار بی سر و ته هم داریم؛ و این، خودش ابتکاری برای تفریح خلق و خنداندن ملت!
و اگر پرسیدند این بلوار چه مشکل ترافیکی را حل کرده، پاسخ بدهند مشکل ترافیکی را حل نکرده، اما مشکل مالی خیلیها را که حتماً حل کرده!
به طلبکاران محترم بگویند که این بلوار، اگر امروزه به دردی نمیخورد؛ اما سرمایهگذاری شهرداری سابق، برای سه نسل بعدی ساکنان این شهر است؛ البته اگر 75 سال بعد، شهری در این گوشه کویر مانده باشد!