به‌محض این‌که در موضوعی، یادداشتی درباره اداره یا سازمانی نوشته می‌شود و ضعف‌ها و اجحاف‌ها و برخی مفاسد و انواع پارتی و رانت، اطلاع‌رسانی می‌شود، موارد فراوان مشابه و اسناد متعدد مردمی به کانال‌های خبری و افراد پیگیر رسانده می‌شود!
این واقعیت تلخ، نشان از آن است که حجم نقدها و اعتراضات مردم، چقدر بالاست؟! علاوه بر این‌که نشان می‌دهد متأسفانه و ظاهراً در این شهر، هر رئیس و مدیری، هر طوری خواست، رفتار می‌کند و کسی کار به کار او ندارد!
و نیز متأسفانه نشان‌دهنده بی‌توجهی مفرط روسای ادارات به رضایت ارباب‌رجوع و قضاوت‌های افکار عمومی است!
مثلاً در یکی از سراچه‌های خبری، از میزان رضایت مردم از خدمات یک سازمان نظرسنجی شده بود؛ و حدود نود درصد پاسخ‌دهندگان، اظهار نارضایتی کرده بودند!
این نظرسنجی، حتی اگر مدیریت‌شده هم باشد، ضرورت توجه جدی فرماندار، امام‌جمعه، نهادهای امنیتی، نظارتی و بازرسی به عملکرد آن اداره را گوشزد می‌کند!
مردم، بدون تردید، واقعیت‌ها را می‌دانند و به خوبی تشخیص می‌دهند؛ اما کسانی که پیگیر مفاسد اداری باشند، را نمی‌یابند!
و این قصه، چقدر غصه دارد؛ گوشهای ناشنوا و غصه‌های مردمی که دنبال گوش شنوا هستند!
