به عنوان اولین یادداشت این وبلاگ درباره اخبار و اطلاعات و تحلیلهای سیاسی اجتماعی که از سایتها و وبلاگها دریافت می شود، می نویسم.
معتقدم کسانی که قدرت تحلیل دارند و منبع دریافت اخبارشان منحصر در سایتها و وبلاگها نیست اما مراجعه زیادی به اینترنت برای کسب خبر دارند، دنیا را خاکستری می بینند. کسانی که قدرت تحلیل کمتری دارند با ورود به فضای مجازی اعتقاد بیشتری به سیاهی پیدا می کنند و البته ممکن است با دریافت خبر از منابع دیگر، کمی رنگ دنیایشان عوض شود. با کم شدن گشت و گذارهای خبری این گروه در اینترنت، دنیا در نگاهشان حالتی متعادل و معقول تر می یابد.
البته این خاصیت به نوع کار گردانندگان سایتها و وبلاگها و لزوم رعایت سلیقه خوانندگان و تلاش برای جذب مخاطب بیشتر بر می گردد. در انتخاب اخبار و حتی تیتر اصلی آنها اغلب نوعی سیاه نمایی دیده می شود. و البته اخبار و گزارشهای تحلیلی با عناوین مثبت خواننده کمتری هم دارد.
پیشنهاد می کنم چند سایت خبری را انتخاب کنید و به دسته بندی اخبار آنها بپردازید. در ادامه دو کار را پیگیری کنید: اول این که ببینید چند درصد این اخبار نوعی سیاه نمایی را پوشش می دهد و دوم این که ببینید این گونه اخبار در مقایسه با اخباری که با رویکرد مثبت نوشته شده، چه میزان مورد استقبال خواننده و مشاهده برای مطالعه قرار گرفته است.
نکته آخر این که همه ما بیش از آنکه در دنیای واقعی زندگی کنیم در اندیشه ها و فضایی که خود آن را رنگ آمیزی کرده ایم زندگی می کنیم. لیوان خالی را پر دیدن توهم است. لیوان پر را خالی دیدن بیماری است. لیوان نیمه را پر دیدن خوش خیالی است و لیوان نیمه را خالی دیدن سیاه نمایی است. البته لیوان پر و خالی یافت نمی شود. پس در دیدن لیوان نیمه، گرفتار سیاه نمایی و خوش خیالی نشویم.
دنیای ما نه سیاه، آنچنان که جلوه می دهند است و نه سفیدی که همه در پی آن هستند.
