نامت را نمي آورم، باشد که فراموشش کنم با همه تلخي ها و هزينه ها و سياه روزي هايي که براي مردمان سرزمينم به ارمغان آوردي ! باشد که لحظه اي غم بي احترامي يک ملت را در نگاه جهانيان از ياد ببرم. باشد که دمي فراموش کنم اينهمه جوان بيکار و معتاد را، اينهمه اختلاس را، اينهمه کارخانه تعطيل شده را، اين همه تحصيل کرده فراري و اينهمه روشنفکر در غربت و اينهمه زنداني بي گناه و اينهمه مدير خانه نشين را ! و...اينهمه همه دروغ را و اينهمه دروغ را و اينهمه دروغ را...