با سلام
يک نکته اي که به ذهن من مي رسه اينه که اکثر ما فکر ميکنيم چاره ي تفريط افراطه و يا بر عکس و هميشه بد عمل کردن افراد نشونه ي تهاجم و شبيخون نيست و البته که افراد نادان ابزاري مي شوند به دست منافقان
ولي نگاهي به داستان هاي قديمي بياندازيد يا حتي همين حکايتي که تعريف کرديد
کسي که با نگاهي به ساختمان مي کويد کج است يک زن است نه يک مرد يا داستان هاي ديگر آن شخصيتي که با ناداني يا پرحرفي کل داستان حول او مي چرخد زن است . اين مي شود که با خودمان با داستان هايمان بچه هايي را تربيت کردهايم که شناخت درستي از زنان و توانايي هايشان ندارند حالا اين بچه ها بزرگ مي شوند و دلشان مي خواهد بگويند که نه بابا از اين خبر ها نيست منتها چون چيز هايي از فيمينيسم رفته توي گوششان براي برگرداندن زن به شخصيت اصليش سعي مي کنند او را مردانه نشان دهند نمي فهمند زني که مرد باشد ديگر نه يک زن است و نه البته يک مرد
با تشکر.