در دفاعیات وزرایی که مشکوک به جانبداری از جریان فتنه در انتخابات سال 88 بودند (چه آنها که رأی آوردند و چه آنها که رأی اعتماد نگرفتند)، انکار فعالیت به نفع جریان فتنه و نفی دروغ بزرگ تقلب خیلی پررنگ بود.
در تحلیل این جریان، به این نکته توجه داده می‌شود که این افراد یا در اظهار عقیده خود صادق بودند، یا چیزی را اظهار کردند که به آن اعتقاد نداشتند.
اگر در اعتقاد خود صادق بوده‌اند، پس کسانی که همچنان بر دروغ تقلب اصرار دارند را دروغگو می‌دانند!
و اگر در اظهار نظر و اعتقاد خود صادق نبوده‌اند، دروغگویانی هستند که چون نوبت به آنها رسیده، دروغ ایرادی ندارد!
اما در هر صورت به این نتیجه روشن رسیده‌اند که نمی‌توان در بازی شرکت کرد و فقط وقت پیروزی،
نتیجه را قبول داشت؛ این بزرگ‌ترین درس برخی دفاعیات وزرا بود.
