همت عجیبی برخی مسئولان شهرمان اعم از اداری و امنیتی، برای تهدید و تطمیع و شکایت و توجیه و الزام منتقدان برای سکوت در برابر مفاسد اداری، سوء مدیریت، اختلاس، ارتشاء و رانت و مدیریت فامیلی دارند!
اگر نصف این همت را برای مقابله با این گونه مفاسد به کار می‌بستند، فکر نمی‌کنم در یک‌صد کیلومتری حریم این شهر، دیگر می‌شد ردی ازاین‌گونه موجودات فاسد، زیاده‌خواه، رانت جو و رانت خواه پیدا کرد!
گاهی تلاش شبانه‌روزی برخی مسئولان شهر، برای پیدا کردن سرنخ افشای برخی مفاسدشان را شاهدیم؛
اگر یک‌چهارم این تلاش را مسئولان امنیتی و قضایی برای کشف سرنخ مفاسد به کار می‌بردند، بدون تردید، هیچ حاشیه امنیتی برای فساد اداری در این شهر یافت نمی‌شد!
دلسوزی برخی مسئولان برای اقوامشان را نمی‌توان ندید؛ اما اگر مدیران یک‌دهم این دلسوزی را برای مردم داشتند، فکر نمی‌کنم حتی یک نفر از اداره‌ای ناراضی خارج می‌شد!
هر یک از ما به‌ویژه برخی مدیران ما، در ادعای مسلمانی در اوج قرار دارند؛ اگر روزی یک‌دهم این ادعای گزاف، به اقتضای مسلمانی عمل می‌کردیم، شاهد چنین اوضاع اسفناک فساد اداری نمی‌بودیم!
