نظرات ياداشت بازگشت مرتضوي از پنجره

+ احمدي

وقتي که ايشون عزيز دل همه ارگانهاي نظامي، امنيتي و سياسي و محافل ريز و درشت اصولگرايي بودند، و زمانيکه رهبري خودش رو براي ايشون هزينه کرد بايد به فکر اين روزها هم ميبودن. همه تخم مرغهاي آبروي اصولگرايي و رهبري رو در سبد او گذاشتند و حالا او سبد رو برده بالاي سرش و هر کاري ميخواد ميکنه و کسي هم نميتونه هيچي بهش بگه چون آدميه که ازش مياد سبد رو بزنه زمين و همه رو بشکنه حتي به قيمت قرباني شدن خودش.

راستي يه رييس جمهور چقدر بايد در همه ابعاد خرابکاري بکنه تا حداقل مورد سوال مجلس واقع بشه؟ (ما که مونديم از ايشون حتي نميشه سوال کرد حالا استيضاح رو چه موقع و راي عدم کفايت رو چه موقع ميشه استفاده کرد؟ يعني رييس جمهور بعدي هم ميدونه که هر غلطي بکنه نميتونن ازش سوال بپرسن چه برسه به استيضاح!!! )

پاسخ

سلام. مگر دولت اصلاحات مورد تأييد رهبري نبودند؟! همان قضاوتي که شما اکنون درباره اين دولت داريد،‌به همان شدت و بلکه بيشتر، اصولگرايان به دولت قبلي داشتند. به همان اندازه که شما دولت فعلي را ناموفق مي‌دانيد، اصولگرايان،‌دولت قبلي را ناموفق مي‌دانند. رهبري به عنوان شخص اول مملکت همواره از دولتها حمايتها کرده‌اند و اگر غير اين باشد مگر دولتي مي‌تواند به کارش ادامه دهد؟! باز هم عرض مي‌کنم انصاف چيز خوبي است. البته شخصا به آقاي احمدي‌نژاد انتقادات زيادي دارم. در مرحله اول دور اول و در دور دوم هم به ايشان رأي ندادم؛ اما بايد در هر صورت انصاف داشت؛چه اصلاح‌طلب باشيم چه اصولگرا و چه در دسته اين بازيها قرار نداشته باشيم. يادداشت ديگر شما چون به متن وبلاگ ارتباطي نداشت، خصوصي شد؛ البته خواندم و با نظر يادداشت موافقم. ممنون