ولي به نظر من بيماري ما از اين فراتر است.به قدري مزاج روحي و اخلاقي و فکري ما مباين و منافي با حق شده است که حاضريم بميريم ولي با حقيقت رو برو نشويم. و حقيقت از هر تلخي براي ما تلختر است! معيار قرار دادن اشخاص براي حق بهانه اي بيش نيست!دوست نداريم دست از تعصبمان بکشيم!