تهمت و آبرو بري يکي از گناهاني است که در همين دنيا عکس العمل دارد.کسي که به ناحق تهمت ناروا بزند،در يک روزي گرفتارش خواهد شد، حال يا کسي مثل خودش به او تهمت مي زند يا به شکلي رسوا و مفتضح خواهد شد. شايد مي خواهيم تجربه و آزمايش کنيم!اميدوارم که اينقدر عقده اي نباشيم که به خاطر حسادت دوست داشته باشيم آبروي ديگران را لکه دار کنيم و جزء بدترين مردم باشيم..

جالب اينجاست که عده اي براي خارج کردن خود از اين چرخه مي گويند: «نمي دانيم، چه مي دانيم ،شايد هست ،شايد نيست» در صورتيکه تا زمانيکه سند وجود ندارد نه حق داريم بازگو کنيم نه حق داريم بگوييم :«مي دانيم، چه مي دانيم ،شايد هست ،شايد نيست »و نه حق داريم سکوت کنيم بلکه وظيفه داريم بگوييم دروغ است که آبروي برادر مسلمان آبروي خود ماست. البته حق تحقيق داريم و هر وقت ثابت شد وظيفه ما مبارزه کردن است که البته کي حوصله تحقيق دارد!(برداشتي از بيانات شهيد مطهري(ره))