سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خبر و نقد را از وبلاگ توفان یزد نقل میکنم، بدون حتی یک کلمه توضیح:

نوجوانی چهارده ساله ای در پایتخت خود را به اغوش مرگ فرستاد.
مادرش می گوید فرزندم بعد از دیدن کارنامه اش به اتاق رفت و بعد از بیست دقیقه اورا در بالکن درحالی که حلق اویز بود یافتیم.

و سوالی که مطرح می شود این است که نوجوانی در ایران با 14 سال زندگی و بیش از  هفت سال درس خواندن و اموختن، هنوز متوجه این موضوع نشده است که درس می خواند برای فهمیدن و زندگی بهتر و راحتتر،  نه برای نمره و معدل بالا.
حال گرفتن نمره به چه قیمتی؟ به قیمت از دست دادن جانش و سیاه کردن زندگی پدر ومادرش !؟
امروز در ایران اسلامی،تنها خانواده ای به عزا ننشسته، بلکه این اموزش وپرورش کشور است که باید عزادار شود .
عزایی که خود باعث و بانی آن می باشد. انقدر آموزش و پرورش ما به آموزش توجه دارد که پرورش را به فراموشی سپرده است، و حال وقت انست که تغییر نام بدهد و تبدیل شود به پرورش و آموزش، چون تا پرورشی نباشد، اموزشی صحیح و اصولی صورت نمی گیرد، و این می شود که یک نوجوان پایان زندگی اش را خود اینگونه با بی فکری رقم می زند.
امروز او رفت و خودکشی تلخ و اشکاری داشت، و اما مدیران و معلمان و مسئولان آموزش و پرورش! هستند دیگر نوجوانانی که سالهاست،زندگی زجرآور و  خودکشی پنهانی دارند. درس می خوانند و حفظ می کنند و نمره می گیرند. بخاطر نمره درس می خوانند و نه بخاطر فهمیدن!  نمره هایی که گاه حق نیستند و جوانی نمی کنند در جوانی و نوجوانی . او رفت تا شاید خفتگانی از خواب غفلت بیدار شوند
نوجوانی خود را به خاطر نمره کشت واین یعنی فاجعه برای آموزش و پرورشی که هدفش را گم کرده است!


نوشته شده در  چهارشنبه 94/4/10ساعت  1:31 عصر  توسط جواد پورروستایی 
  نظرات دیگران()


لیست کل یادداشت های این وبلاگ
درود بر اهالی ورزنه!
حرکت؛ درجا؟!
آخر دورویی!
ابهام ادبی
زور عجیب سوتیها!
عاقبت حکم تخریب؟!
چاه مجاز یا غیرمجاز؟!
درخواست افزایش ظرفیت!
افقهای جدید اشتغال بانوان!
پرسشگری خطرناک!
قحط الرجال
[عناوین آرشیوشده]