برخی که با سوء استفاده سیاسی از تصادف اتوبان قم - تهران، ادعا کردند که از وزارت راه و شهرسازی به علت محکم نبودن گاردریل‌ها (!) در مجلس سؤال از وزیر را طرح خواهد کرد، نظر کارشناسی زیر را بخوانند:
سد بتنی مسلح هم قادر به نگهداری اتوبوسی با سرعت 100 کیلومتر نیست!
فارس: برخی از کارشناسان (!) استحکام ناکافی گاردریل آزادراه تهران ـ قم را علت تشدید حادثه و افزایش تعداد تلفات آن عنوان کرده و می‌گویند اگر اتوبوس اسکانیا از گاردریل عبور نکرده بود، حادثه دوم و برخورد با اتوبوس مقابل رخ نمی‌داد و تلفات کمتری داشتیم؛ توضیح سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای در این‌باره چیست؟
جیفرودی (مدیر کل ایمنی و ترافیک سازمان راهداری): اجازه دهید با این تحلیل مخالفت کنم؛ این گاردریل‌ها طبق استاندارد جهانی برای حرکت خودروهای سواری تا سرعت 70 کیلومتر بر ساعت و با زاویه 20 درجه طراحی شده است تا اگر سواری با همین سرعت و زاویه 20 درجه به گاردریل برخورد کرد، مشکلی برای سرنشینان رخ ندهد؛ قطعاً هیچ جسم محکمی حتی نیوجرسی (حفاظ‌های بتونی) هم نمی‌توانست این اتوبوس را نگه دارد.
ببینید طبق محاسبات ما، اتوبوس با سرعت 110 کیلومتر در ساعت در حال حرکت بوده است؛ شما جسمی با وزن 20 تن را در نظر بگیرید که با سرعت 110 کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند، بنابراین حتی نیوجرسی نیز قادر به نگه داشتن این اتوبوس نبوده است، چه برسد به اینکه گاردریل آن را نگه دارد.
* گاردریل باید خودرو را به مسیر خود برگرداند/ حفاظ محکم موجب تلفات می‌شود
گاردریل طبق استاندارد جهانی، خاصیت خاص خود را دارد، گاردریل باید خاصیت ارتجاعی داشته باشد تا اگر خودرو با آن برخورد کند، سرنشینان صدمه نبینند، اما متأسفانه ما انتظار داریم اگر یک تریلی هم با بار 20 تنی، به گاردریل برخورد کرد آن را نگه دارد؛ در این صورت این گاردریل نیست بلکه یک بتون آرمه محکم است که هر خودرویی که به آن برخورد کرد، کاملاً صدمه می‌بیند در حال که هدف از نصب گاردریل این است که در صورت برخورد خودروها با آن، با کمترین خسارت، خودرو را به سمت جاده اصلی برگرداند.
اتوبوس به تنهایی حدود 14 تن است و با احتساب بار و مسافر حدود 19 تن وزن دارد، قطعاً تاکنون هیچ گاردریلی در دنیا طراحی نشده است که 19 تن خودرو را با سرعت 110 کیلومتر در ساعت و با چنین نیروی عظیمی، نگه دارد، بنابراین حتی اگر نیوجرسی هم نصب شده بود، نمی‌توانست این اتوبوس را نگه دارد؛ طبق محاسبات فیزیکی، یک جسم 20 تنی با سرعت 110 کیلومتر در ساعت قطعاً نیازمند یک دیواره بتونی به اصطلاح مسلح است تا آن را نگه دارد و قطعاً در هیچ استاندارد جهانی برای جداکننده و حفاظ‌های میان آزادراه بتون مسلح به کار نمی‌برند زیرا در این صورت با هر برخورد خودرو به آن شاهد تلفات زیادی خواهیم بود در حالی که گاردریل باید خودرو را به مسیر اصلی بازگرداند.
در همین آزادراه تهران ـ قم در بسیاری از قطعات مسیر، خودروها با گاردریل برخورد کرده‌اند و سپس به جاده برگشته‌اند، حال فرض کنید اگر این جداره، بتون مسلح بود، همه خودروهای سواری در اثر برخورد با آن کشته می‌دادند بنابراین باز تأکید می‌کنم قطعاً امکان نگه داشتن آن اتوبوس اسکانیا با گاردریل اصلاً امکان‌پذیر نبوده است.
