دیروز در کلاس درس، به مناسبتی یادی از جناب "کمال حیدری" و برنامه معروفش در شبکه "الکوثر" کردم؛ برنامه‌ای که خیابانهای بغداد را خلوت می‌کرد و باعث ممنوع الورود شدن ایشان به عربستان و تعیین جایزه برای سرش شده بود!
بگذریم از این که صدا و سیمای مرکز قم (و البته شنیدم در تهران هم همین طور است!) از میان این همه شبکه فیلم و سریال، اصلاً به این شبکه مجال خودنمایی نداده و در سیستم دیجیتال پخش نمی‌شود؛ با اینکه کانالهای خالی دیجیتال وجود دارد و برخی شبکه‌ها تکرار شده‌اند!
یعنی اگر خواستید بیننده این برنامه باشید، باید به سیستم آنالوگ پناه ببرید؛ البته اگر هوا خوب باشد و گیرنده شما موجی در هوا بیاید تا تحویل دهد! و آن وقت اگر حوصله داشتید، میان خش‌خش و فش‌فش، دنبال تشخیص صدای مجری و کارشناس باشید! (اما از این به بعد به خود زحمت ندهید؛ چرا؟ چون ...)
متأسفانه دیروز شنیدم به بهانه‌ای که به نظرم واهی است (و حتی اگر هم به حق خطایی بوده، نمی‌بایست این برخورد در مقابل آن باشد) برنامه ایشان چند ماهی است از "الکوثر" قطع شده و البته صدا و سیمای ما همچنان بی‌خیال همه، قاطعانه به راهش ادامه می‌دهد!
تحلیل بنده آن است که صدا وسیما دنبال قطع این برنامه بوده و چون کمترین بهانه‌ای با یکی از سخنان ایشان در برنامه یافته، به سرعت دست به کار قطع آن شده است تا منتظر بهانه قوی‌تری نماند و فرصت قطع زودهنگام از دست نرود! و الا اگر به خاطر اعتراض برخی حوزویان بوده، چرا به برخی اعتراضات شدیدتر و عمیق‌تر حوزویان در بسیاری از عرصه‌ها توجهی نکرده است؟!
بهانه قطع برنامه توسط صدا و سیما، نظیر بهانه ملانصرالدین است که کسی از او طنابش را به امانت خواست؛ گفت: ارزن بر روی آن ریخته‌ام تا خشک شود! ظریفی گفت: کسی ارزن را بر روی طناب خشک نمی‌کند! ملا در پاسخش به نغز گفت: اگر توجیهی برای ندادن طناب باشد، همین بهانه کفایت می‌کند!
متأسفانه در توهین به مذهب شیعه و اعتقادات شیعیان، مخالفان شیعه هر روز مصمم‌تر و تند‌تر و با توهین بیشتری اقدام می‌کنند؛ و در مقابل، صدا و سیمای ما هر روز دنبال کم‌رنگ‌تر کردن، نشانه‌های تفکر شیعی در برنامه‌های خود است؛ تأسف از این همه وادادگی!
اشاره‌ای به قطع برنامه و تفصیل نظرات برخی مخاطبان را از لینک حاضر بخوانید.
