یک نفر به هر دلیل، اطلاعات تعدای کارت بانکی را افشا میکند و چند میلیون نفر را به زحمت میاندازد و فراری میشود. به انگیزهاش کار ندارم. به این که این مردمآزار چرا سر از خاک استعمار پیر انگلیس در آورده هم کار ندارم. به اینکه با چه رویی جلوی دوربین بنگاه دروغپراکنی بی بی سی ظاهر میشود کار ندارم. اما این آقا نه دنیایی برای خود گذاشته، نه آخرت! چگونه میخواهد رضایت این همه انسانی که به خاطر شیطنت او وقتشان تلف شده و در صف تغییر رمز ایستادهاند را جبران کند؟!
هر کس به او این راه را نشان داده دوست نادان بوده که راهی نشان داده که همه پلها را پیش و پشت سر خراب کرده! اگر هم در این کار با کسی مشورت نکرده، همین در نادانی خودش بس!
پیامبر اکرم که درود خداوند بر او و خاندانش، فرمود: دَخَلَ عَبْدٌ الْجَنَّةَ بِغُصْنٍ مِنْ شَوْکٍ کَانَ عَلَى طَرِیقِ الْمُسْلِمِینَ فَأَمَاطَهُ عَنْه (خصال مرحوم شیخ صدوق، ج 1، ص 32) بنده ای از بندگان خدا در اثر این که شاخه خاری را از سر راه مسلمین برداشت، اهل بهشت شد.
آیا کسی که این همه خار در راه مردم ریخته، جایگاهش در مقابل فردی که یک خار برداشته، نخواهد بود. چرا انسان باید به این همه زشتی تن دهد؟ خدایا ما را به خودمان وامگذار!