امير کبير پس از شنيدن خبر ابقاي شاهزاده موثق‌الدوله به حکومت قم، نامه جالبي به ناصرالدين شاه با اين مضمون مي‌نويسد: «قربانت شوم، الساعه که در ايوان منزل با همشيره همايوني به شکستن لبه نان مشغولم، خبر رسيد که شاهزاده موثق‌الدوله، حاکم قم را که به جرم رشاء و ارتشاء معزول کرده ‌بودم به توصيه عمه خود ابقا فرموده و سخن هزل بر زبان رانده‌ايد. فرستادم او را تحت‌الحفظ به تهران بياورند تا اعليحضرت بدانند که اداره امور مملکت به توصيه عمه و خاله نمي‌شود. زياده جسارت است، تقي.»